Niedawno pożegnaliśmy kolejnego kombatanta. Była nim Zofia Czekalska ps. "Sosenka". Nie miała ona nic wspólnego z naszą rodziną, ale była wierną i oddaną Polsce kobietą. Teraz już prawie w ogóle nie ma kombatantów, a większość młodzieży nie interesują bohaterowie wojenni. Nie można zapomnieć, że wszyscy kombatanci byli gotowi oddać życie, za ten kraj. Wielu młodych patriotów ginęło za wolną Polskę. Pani Zofia była docenionym kombatantem. Od trzynastego roku życia należała do harcerstwa. W czasie okupacji niemieckiej podczas II Wojny Światowej mieszkała u wuja w Warszawie. Podczas powstania warszawskiego była łączniczką w Zgrupowaniu "Chrobry II" na terenie Śródmieścia Północnego. Po powstaniu przebywała w niewoli niemieckiej jako jeniec w Stalagu IV-B/H Zeithain (podobóz Stalagu IV B Mügheler)

Kolejne zawody strzeleckie 2021r. - 2023r.

 Nasza rodzina podczas przerwy nie zamieszczania na blogu informacji nie leniuchowała. Pniemy się ku górze. Kolejne osiągnięcia. Prawie za każdym razem podium. Karolina wstąpiła do wojska. Julka, która najbardziej chciała iść, się rozmyśliła.

Konkurs Historyczny "Tak jak ptaki - harcerze w obliczu II Wojny Światowej"...

Błażej i Mikołaj, nie dawno brał udział w konkursie harcerskim, zwanym ,,Tak jak ptaki - harcerze w obliczu II Wojny Światowej".  Błażej z Mikołajem zrobili animację poklatkową o życiu prawami harcerskimi Antoniego i Ireny Żychiewicz, a sam Błażej zrobił lapbooka  o Jerzym Ingardenie. Filmiki po niżej.👇

Jak się nie uda odtworzyć przesyłam linki

https://youtu.be/aAkb2Kziuwo 

https://youtu.be/MyI_lVOE06E 

 

 
 

Młodzi patrioci z Ośrodka dla dzieci niewidomych i słabo widzących

Wolne wtorki – to dobra okazja na aktywności niezwiązane z wykonywanym zawodem. Taki dzień można poświęcić na porządki, czy spacer z psem. W naszym domu to rzadkość. Większość wolnych wtorków poświęcamy na spotkania i szkolenia z różnych dziedzin, od patriotyzmu, przez pogadanki o zwierzakach, po pierwszą pomoc. Ostatni listopadowy wtorek również minął pod znakiem patriotycznych spotkań. Jako Strzelcy Rzeczypospolitej zostaliśmy zaproszeni do ośrodka dla dzieci niewidomych i słabowidzących w Krakowie. Dwie grupy – młodsza, z dzieciakami w wieku wczesnoszkolnym, po młodzież w wieku kilkunastu lat i więcej. Pierwszy temat: patriotyzm. I na wstępie spore zaskoczenie, bo tak wyedukowanych dzieciaków jeszcze nie spotkałam! Daty, ważne wydarzenia, czy pomysły na działania współczesnych patriotów. Oczytani (!), zaangażowani w dyskusję – w zasadzie sami poprowadzili spotkanie :) A w większości to były dzieci od 7 do 9 lat! Ze starszą grupą rozmawialiśmy na temat obronności. Znalazło się kilku pasjonatów militariów, którzy ze szczegółami poznawali sprzęt używany przez naszych strzelców, od łopatki piechoty, po ćwiczebne granaty i replikę broni. Każdy z uczestników miał okazję przymierzyć strzeleckie i wojskowe nakrycia głowy – rogatywki, berety, kapelusze, a nawet hełm i maskę przeciwgazową. 

Uczestnicy spotkań przygotowali dla nas zestaw pieśni patriotycznych, które wspólnie śpiewaliśmy. Nasze serca skradła Oliwia – swoim cudnym głosem i niesamowitym słuchem. M. in. Legiony, Ułani, czy Pierwsza Kadrowa.

Dzięki spotkaniu obie strony, zarówno słuchająca, jak i prowadząca, wiele się nauczyły. My – bo niesamowite były dzieciaki, którym coś zostało odebrane, ale za to dostały wiele innych darów. Patrząc na smutnych ludzi na ulicach chciałoby się potrząsnąć nimi i opowiedzieć o tych uśmiechniętych młodych patriotach, którzy mimo trudności z entuzjazmem wykorzystują wszystko, co otrzymują. Dzieci i młodzież – usłyszały o sprawach, o których rzadko kto z nimi rozmawia. Nie mówię o patriotyzmie, bo dla wielu osób to oni mogliby prowadzić spotkania i szkolenia, ale o możliwości zapoznania się z prawdziwym sprzętem i zadawania nurtujących ich pytań.

Bieg Katorżnika 2019

To już nasz kolejny Katorżnik. Pierwszy raz, 3 lata temu, występowaliśmy gościnnie jako uczestnicy biegu. Jako ciekawostkę powiem, że od tego dnia zaczęła się nasza owocna współpraca z Służbą Więzienną. Od tamtego pamiętnego dnia stawiamy się w Kokotku co roku. W tym roku nasza ekipa wystawiła pięciu biegaczy – dwójka maluchów (Miko i Mini Katorżnik) i trójka Małych Katorżników (do 18 lat). Cała piątka reprezentowała Strzelców Rzeczypospolitej z Myślenic. Julka stanęła na podium (III miejsce), Karolina walczyła jak lew, ale po drodze złamała palec i uplasowała się na miejscu piątym. Kuba, z podobnym czasem do Karoliny, zajął w swojej kategorii 26 miejsce.

Na trasie biegu można było spotkać ok. 20 Strzelców RP z różnych jednostek: Myślenice, Góra Śląska i Gliwice. Organizatorzy zaopatrzyli nas w trzy plecaki ratownicze, dzięki czemu nie tylko pilnowaliśmy kluczowych punktów, ale też na bieżąco udzielaliśmy pomocy poszkodowanym. Jeden z patroli krążył po powierzonym nam obszarze na rowerach, dowożąc na bieżąco wodę pitną dla strzelców i najbardziej potrzebujących uczestników biegu.

Katorżnik jest zawsze okazją do spotkania wspaniałych ludzi ze świata wojskowego i cywilnego. Czas na krótką pogawędkę z nami znaleźli generałowie: Sławomir Drumowicz i Ryszard Pietras oraz pani poseł Barbara Dziuk. Wspomnieć też trzeba o obecności przedstawicieli Fundacji Szturman – to dzięki nim Strzelcy RP mogą się szkolić u najlepszych byłych „specjalsów”. Opieką naszą gromadkę otoczył chor. Zbigniew Rosiński – przez wiele lat prezes WKB Meta i główny organizator biegu. To dzięki niemu jako podziękowanie za pomoc nasze jednostki obdarowane zostały ratowniczymi plecakami :)

Pikanterii naszej obecności w Kokotku dodało zaginięcie jednego z naszych strzeleckich ratowników. Na poszukiwania ruszyły dwa wojskowe quady i motory crossowe. Na szczęście zguba odnalazła się cała i zdrowa, nieświadoma zamieszania, jakie spowodowała.

Po pracy zaplanowane zostały zajęcia, poprowadzone przez Jacka, Julkę i Maję Ingarden. Strzelcy poznali założenia i podstawy ratownictwa taktycznego. Z zajęć praktycznych wspomnieć należy o ćwiczeniach z zakładania stazy taktycznej, pakowania rany, stosowania lonży ewakuacyjnych oraz prezentacji badania urazowego.

Jedno jest pewne: z organizatorami, uczestnikami i gośćmi Biegu Katorżnika zobaczymy się znowu za rok!

75 rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego – akcenty powstańcze na Jurze

Pewnego dnia przypadkowo los rzucił nas w okolice Janowa na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Trasa tam-i-z-powrotem nigdy nas nie bawiła, więc trzeba było znaleźć w najbliższej okolicy ciekawe miejsca do odwiedzenia. Niebawem mieliśmy obchodzić rocznicę wybuchu PW, więc ten temat był zdecydowanie wiodący. Nasz wybór padł na Złoty Potok – miejscowość leżącą wprawdzie ponad 200 kilometrów od Warszawy, ale z samym powstaniem kojarzoną.

Bohaterami byli żołnierze Batalionu „Skała” - oddziału partyzanckiego Kedywu Okręgu Kraków Armii Krajowej, który został sformowany w pierwszych dniach sierpnia 1944 roku w ramach akcji „Burza”. Liczył ok. 500 osób. Jego nazwa pochodzi od pseudonimu dowódcy, majora Jana Pańczakiewicza ps. „Skała”. Zadaniem batalionu początkowo było wsparcie niedoszłego Powstania Krakowskiego, a następnie, na początku września, został skierowany do pomocy powstańcom warszawskich. Żołnierze stoczyli liczne potyczki i bitwy z niemieckim wojskiem i policją oraz wspomagającymi ich oddziałami ukraińskimi i rosyjskimi. Największą była bitwa pod Złotym Potokiem 11 września 1944 roku, po której dowództwo zrezygnowało z przebijania się do Warszawy i zarządziło odwrót. W czasie siedmiogodzinnej bitwy zginęło 12 partyzantów, utracono tabory i sprzęt łącznościowy. Straty po stronie niemieckiej wyniosły 68 zabitych i ok. 120 rannych. 

Pod tablicą wmurowaną przy wejściu do kościoła w Złotym Potoku, upamiętniającą żołnierzy Batalionu 'Skała" 

W późniejszym czasie batalion podzielił się na trzy samodzielne oddziały partyzanckie, które działały na północ od Krakowa. Rozwiązanie batalionu miało miejsce po wkroczeniu wojsk sowieckich 15 stycznia 1945 roku.

75 rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego obchodziliśmy również w Myślenicach - współorganizując uroczystości na Rynku (z zatrzymaniem ruchu i świecami dymnymi) oraz spotkanie z żołnierzem AK – majorem Januszem Kamockim ps. „Mamut”, który poprowadził prelekcję na temat zaplecza Armii Krajowej, bez którego żołnierze nie byliby w stanie walczyć. 

  

Z majorem Januszem Kamockim pod PW THERIOS w Myślenicach 

Obóz Cichociemnych – wakacyjna przygoda dla dzieci i młodzieży

Dzięki inicjatywie Fundacji im. Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej grupa 316 uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych z całej Polski wzięła udział w fantastycznej wakacyjnej przygodzie pod znakiem legendarnych Cichociemnych w Janowie Lubelskim. Uczestnikami są dzieci i młodzież z Klubów Cichociemnych, rodziny skoczków oraz uczniowie o zainteresowaniach patriotyczno-sportowych. W programie obozów zawarte są m. in. elementy edukacji historycznej, propagowanie wartości mających na celu dbałość i kształtowanie odpowiedzialności za wspólne dobro, edukację ekonomiczną praz poprawę sprawności fizycznej młodych Polaków. 

Każdy z czterech turnusów trwa 11 dni, w czasie których, jak to stwierdził jeden z młodych uczestników: „nie ma czasu na zabawę, tyle jest zajęć”. Dwójka potomków „Przerwy” pojechała na turnus II, 12-22 lipca 2019. Byli najmłodszymi uczestnikami, więc niestety nie mogli brać udziału we wszystkich atrakcjach, nad czym bardzo ubolewali. Ale na pytanie, czy chcieliby pojechać do Janowa za rok, bez wahania stwierdzili, że TAK! Nawet pięćdziesiąt razy pod rząd ;) Oprócz Błażeja i Mikołaja w obozie uczestniczyło jeszcze 12 dzieci współpracujących z Klubem Cichociemnych działającym przy Kole Myślenice Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. 

Poniżej wymienię niektóre z zajęć zorganizowanych dla uczestników. Zestaw aktywności zmienia się z roku na rok, a nawet z turnusu na turnus. Dzięki kreatywności kadry każdy obóz jest niepowtarzalny i nie ma obawy, że będzie nudno. W programie znajdują się m. in.:

• edukacja patriotyczno-historyczna,
• 
  zajęcia sportowo-obronne, np. nauka strzelania z broni krótkiej i długiej, samoobrona, wspinaczka, skoki z wieży pożarniczej, tyrolka, przeprawy wodne, bitwa łuczników,
• elementy survivalu – np. budowanie szałasów, przepraw terenowo-bagienna,
• wyprawy kajakowe, rowery wodne, kąpiel w wodach zalewu na wyznaczonym kąpielisku,
• pierwsza pomoc przedmedyczna
• ekonomia
• techniki relaksacyjne
• zwiedzanie laboratoriów wiedzy w Parku Rekreacji Zoom Natury
• zajęcia plastyczne – piaskowa rzeźba, malowanie twarzy, nauka składania serwetek i robienia kwiatów z papieru, ozdabianie symbolami cichociemnych elementów garderoby i przedmiotów codziennego użytku
• gry terenowe
• wycieczki tematyczne – do muzeum kolejki leśnej oraz wyjazdy do miejsc pamięci
• imprezy integracyjne – potupajki, ogniska, konkursy, koncerty
• savoire vivre – nauka dobrego wychowania, nakrywanie do stołu, zachowanie przy stole

Każda grupa wybiera sobie patrona – jednego z cichociemnych. Na turnusie II była drużyna Ponurego, Zo, Zapory, Kotwicza, Łabędzia, Upłaza i Niedźwiadka. Kadra jest wymagająca, jak to niektórzy obozowicze stwierdzili „ostra”. Ale jak dopytałam o szczegóły, to stwierdziłam, że taka kadra to marzenie wszystkich rodziców. Zakaz samowolki, pilnowanie dyscypliny i bezpieczeństwa, a przy tym solidne zaangażowanie w sprawy swoich podopiecznych. A do tego godna pochwały kreatywność. Brawo!

Dziękujemy Fundacji za możliwość uczestniczenia naszych dzieciaków w tym projekcie oraz za udostępnienie zdjęć. Zachęcam do polubienia strony Obozu cichociemnych na fb: https://www.facebook.com/obozfundacjiCC/ 

Fot. dzięki uprzejmości Fundacji.